Przyczynę krztuszenia się psa (11 lat) diagnozowaliśmy u weterynarzy od ponad 9 miesięcy. Dopiero dzięki naszym własnym poszukiwaniom naprowadziliśmy ich na badanie, które pozwoliło ją poznać. Postanowiliśmy więc podzielić się naszą historią, spisaną przez cały okres diagnostyki i leczenia. Mamy nadzieję, że będzie wskazówką dla wszystkich, którzy chcą pomóc swojemu psu. Zapraszamy do lektury, komentowania i do kontaktu z nami.
Spis treści:
- Krztuszenie się psa i anemia – diagnostyka (01-10.2017 r.)
- Krztuszenie się psa – guz w klatce piersiowej (27.10.2017 r.)
- Krztuszenie się psa a miastenia nabyta i przełyk olbrzymi (15.11.2017 r.)
- Leki na miastenię (18.11.2017 r.)
- Guz i sterydy (20.11.2017 r.)
- Po podaniu sterydów krztuszenie się psa ustało…
- Nowe leczenie i nowa nadzieja (24.11.2017 r.)
- Powrót krztuszenia się (07.2018 r.)
- Pożegnanie (08.2018 r.)
Zacznijmy od początku. Na przełomie grudnia 2016 r. i stycznia 2017 r. u psa pojawiła się anemia. Po niedługim czasie wystąpiło krztuszenie się, odruchy wymiotne i zaburzenia rytmu serca.
Dziwne krztuszenie pojawiało się najpierw co kilka dni, później każdego dnia, a w końcu kilka razy dziennie. Pies próbował odkaszlnąć i zwymiotować, jednak nic nie wymiotował. Miało to formę napadów i przechodziło po paru minutach, często wyglądało jakby chciał pozbyć się czegoś z gardła, jakby coś mu przeszkadzało. Widać to na filmie (zobacz tutaj).
Poza tym pies czuł się całkiem stabilnie, był wesoły, chociaż zdarzały się gorsze dni, gdy nie miał już tyle siły co kiedyś i dość sporo pił. Szybko męczył się i kładł w czasie spacerów czy np. czekania na windę (wiązaliśmy to z wiekiem oraz zdiagnozowaną wcześniej bradykardią i dysplazją).
W wynikach badania krwi cały czas widoczny był stan zapalny oraz od czasu do czasu odwodnienie. Dodam, że pies ma też niedoczynność tarczycy (ustabilizowaną lekami).
Zobacz też na psiPARK.pl: Pies często sika, czyli pierwsze objawy złośliwego nowotworu pęcherza >>Krztuszenie się psa i anemia – diagnostyka (01-10.2017 r.)
W skrócie nasza diagnostyka do października wyglądała tak:
- Weterynarz prowadzący widział lekki stan zapalny w gardle i zalecał antybiotyki. Sugerował tworzenie się uchyłków w przełyku i rozkładanie się pokarmu – stąd stan zapalny. Dalej nic nie proponował i pies krztusił się dalej.
- Anemię tłumaczył wiekiem psa, wyniki badania krwi nie były bardzo złe. Zalecił nam Hemodol, który trochę poprawił wyniki. Przez wiele miesięcy weterynarz utrzymywał, że pies jest starszy i nie będzie miał wzorowych wyników, a nie leczymy wyników, tylko stan psa (który był ogólnie stabilny, pies nie mdlał i nie słabł).
- Pewnego razu kupowaliśmy leki u innego weterynarza, który bardziej zainteresował się anemią („musi być jakaś przyczyna”). Zrobiliśmy u niego dodatkowe badania krwi i kału, dzięki którym wykluczyliśmy choroby odkleszczowe oraz pasożyty wewnętrzne, które mogłyby być przyczyną anemii.
- Stan zapalny, który był widoczny w badaniach krwi, przez każdego weterynarza był komentowany następująco: „o, niedawno był stan zapalny”. Nikt nic w związku z tym nie proponował.
- Krztuszenie się nie dawało nam spokoju. W Vetkardio w Zabrzu pani weterynarz wykluczyła przyczyny krztuszenia się psa związane z sercem. Pies ma wrodzoną bradykardię i jest pod stałą kontrolą kardiologa, jednak w czasie tej wizyty wykrył dodatkowe zaburzenia rytmu serca, których wcześniej nie było. Po dobie z holterem kardiolog stwierdził, że zaburzeń jest jednak tylko kilka w ciągu doby i nie wpływają one na funkcjonowanie psa. Nie zalecił żadnych leków ani dalszych badań. Stwierdził, że serce na pewno nie jest przyczyną krztuszenia się.
- Jeden z weterynarzy zasugerował, że być może przyczyną krztuszenia się jest refluks, jednak po podaniu omeprazolu nic się nie zmieniło. Ze względu na wyżej wymienione problemy z sercem nie zdecydowaliśmy się w tym momencie na gastroskopię, która wymaga znieczulenia ogólnego.
- Pewnej niedzieli pies czuł się znacznie gorzej i krztuszenie nasiliło się. Był niespokojny i nie mógł sobie znaleźć miejsca ani się położyć (takie objawy pojawiły się drugi raz, za pierwszym razem w tym czasie, gdy wykryta została anemia). Odwiedziliśmy weterynarza całodobowego, który podał psu kroplówkę, dzięki czemu trochę odżył. Skierował nas do kolejnego weterynarza, żeby zrobić wymaz z gardła, gdyż krztuszenie się może być związane z obecnością bakterii.
- Zostały więc pobrane wymazy z gardła i tchawicy, w których była krew (ze względu na podrażnienie wynikające z długotrwałego krztuszenia się). Posiew wykazał obecność konkretnego szczepu Escherichia coli. Dowiedzieliśmy się, że bakteria mogła tam się znaleźć w dowolnym momencie życia (np. gdy pies pije wodę na wybiegu dla psów) i może dać znać o sobie gdy pies jest osłabiony. Zapewnił nas, że nie jest możliwe zarażenie się innego psa. Weterynarz przez 5 kolejnych tygodni podawał psu autoszczepionkę, w okolicach trzeciej dawki wydawało nam się, że jest pewna poprawa, jednak po czwartej krztuszenie się powróciło nawet z większą częstotliwością niż przed rozpoczęciem leczenia.
- Ten sam weterynarz stwierdził, że przyczyną anemii może być guz w klatce piersiowej, jednak na pewno (na 99%) byłoby go widać w czasie echa serca zwłaszcza wykonywanego przez wspomnianego kardiologa z Zabrza. Jedyne badanie, które można teraz zrobić to tomografia (odradził nam ją jednak ze względu na konieczność zastosowania znieczulenia ogólnego).
Jak się później okazało, znaleźliśmy się w tym 1 %. Już wcześniej zaczęliśmy sami szukać informacji w Internecie, bo krztuszenie się psa nas bardzo niepokoiło, a mieliśmy wrażenie, że jest przez weterynarzy bagatelizowane i nie mają pomysłu co robić.
Ktoś napisał nam, że podobne objawy miał pies z nowotworem płuc i żeby lepiej przyjrzeć się RTG. Sami więc poprosiliśmy, żeby w czasie wizyty z ostatnią szczepionką zrobić psu RTG klatki piersiowej. Żałujemy, że tak późno.
Krztuszenie się psa – guz w klatce piersiowej (27.10.2017 r.)
Na zdjęciu jest widoczny guz o średnicy trochę ponad 5 cm (na zdjęciach zaznaczony na czerwono).
Weterynarz, który wykonał RTG na naszą prośbę, od razu stwierdził, że guz zlokalizowany jest między sercem a przeponą i dlatego powoduje wszystkie objawy: krztuszenie się, anemię i nowe zaburzenia rytmu serca (guz uciska serce, przeponę oraz przełyk). Usłyszeliśmy, że „nie musimy już dalej szukać przyczyny, to wszystko wina guza”.
Poinformowano nas, że jeśli krztuszenie nasili się jeszcze bardziej, to konieczne będzie podanie lekarstwa na rozszerzenie oskrzeli. To wszystko, żadnej propozycji leczenia. Odradzono nam biopsję i tomografię ze względu na chore serce.
Przez prawie rok byliśmy w kontakcie z 5 weterynarzami (prowadzącym, „dodatkowym”, całodobowym, kardiologiem oraz nowym, który zrobił wymazy). Żaden z nich nie zaproponował nam zrobienia RTG klatki piersiowej, sami poprosiliśmy o to badanie.
W takiej sytuacji postanowiliśmy skonsultować się z weterynarzem, który specjalizuje się w onkologii. Chcieliśmy dowiedzieć się na 100%, czy na pewno nic nie można zrobić aby ulżyć psu. Byliśmy zaskoczeni gdy weterynarz onkolog z Gliwickiej Kliniki Weterynaryjnej powiedział nam, że guz jest zbyt mały, żeby wywoływać takie krztuszenie się i psy z nowotworem krztuszą się zupełnie inaczej.
Krztuszenie się psa a miastenia nabyta i przełyk olbrzymi (15.11.2017 r.)
Na podstawie wywiadu weterynarz „onkolog – kardiolog” ze wspomnianej Kliniki zaproponował diagnostykę w kierunku miastenii nabytej. Jak stwierdził, o tej chorobie mogą świadczyć następujące objawy u naszego psa:
- krztuszenie się (nie kaszel) i ulewanie;
- osłabienie i szybkie męczenie się (pies niechętnie rusza się, szybko kładzie się – wcześniej wiązaliśmy to z problemami ze stawami i sercem);
- powłóczenie tylnymi łapami przy prawidłowych odruchach neurologicznych (niektórzy weterynarze zwracali wcześniej uwagę, że może to wynikać bardziej z problemów neurologicznych niż z dysplazji, jednak nie wskazywali co dalej w związku z tym);
- zanik mięśni skroniowych (paru weterynarzy też zwracało wcześniej na to uwagę, jednak nie poinformowano nas, z czym może on być związany);
- zwracanie pokarmu;
- zmiana głosu (ochrypłe szczekanie).
Ten weterynarz zwrócił uwagę też na to, że miastenia występuje częściej u labradorów (pies jest w typie labradora) i może pojawić się dopiero w bardziej zaawansowanym wieku (okolice 10 roku życia).
Zaczęliśmy szukać więcej informacji o tej rzadkiej chorobie. Dowiedzieliśmy się, że „miastenii mogą towarzyszyć inne choroby tła autoimmunologicznego: niedoczynność tarczycy” [1] (zdiagnozowana u psa mniej więcej rok temu). Krztuszenie się psa bardzo przypomina zachowanie psów z miastenią pokazane na filmach na Youtube [2]. Dzięki grupom na Facebooku udało nam się znaleźć opiekunów labradora, który miał niemal identyczne objawy i pomogło mu leczenie w kierunku miastenii.
Zaproponowano nam tomografię i sprawdzenie guza, płuc oraz przełyku pod kątem występowania przełyku olbrzymiego charakterystycznego dla miastenii. W przypadku potwierdzenia miastenii możliwe jest leczenie farmakologiczne. Brak leczenia może doprowadzić do zachłystowego zapalenia płuc i niewydolności oddechowej.
Leki na miastenię (18.11.2017 r.)
Nie zdecydowaliśmy się na tomografię ze względu na konieczność znieczulenia ogólnego, tym bardziej, że weterynarz (ze wspomnianej wyżej gliwickiej Kliniki) polecił nam zastosowanie leku na miastenię (Mestinon) bez wykonania dalszych badań. Stwierdził, że „nie ma on skutków ubocznych i zawsze warto spróbować”. Zaufaliśmy mu, sam podał tabletki psu.
Już po niecałej godzinie z odbytu psa leciał płyn, bo już nie miał czym się załatwiać (nie jadł wtedy od 3 dni), pies dodatkowo ślinił się. Dosłownie kapało z niego z dwóch stron, gdy stał i szedł i nie mógł tego kontrolować.
Zadzwoniliśmy do weterynarza, który nadal utrzymywał, że to niemożliwe, że tak się stało przez leki i pies na pewno czymś się zatruł w międzyczasie. Gdy przyjechaliśmy do Kliniki podał psu kroplówkę i atropinę (znosi działanie Mestinonu) i stwierdził, że faktycznie podał za dużą dawkę (powiedział, że w związku z tym wystawi rachunek za same leki, nie za wizytę, gdyż „czuje się winny”.
Weterynarz polecił nam kontynuować kurację Mestinonem w zmniejszonej dawce. Nie doprecyzował jednak dokładnie o ile, gdyż uzależnił to od możliwości podzielenia tabletki na mniejsze części. Sam twierdził, że nie da jej się podzielić, mimo że bez problemu mogliśmy podać 1/4, 1/2 – jaką dawkę chcieliśmy (w aptece można kupić proste urządzenie do cięcia tabletek). Niestety nawet przy tak zmniejszonej dawce objawy powtórzyły się. Nic dalej nie zostało nam zaproponowane. Mestinon odstawiliśmy.
Guz i sterydy (20.11.2017 r.)
W takiej sytuacji udaliśmy się na konsultację do jeszcze jednego weterynarza radiologa przyjmującego w gabinecie przy popularnym centrum handlowym w Katowicach (SmartVet). Powtórzył badania RTG i stwierdził, że guz znajduje się w prawym płucu i musi dawać objawy takie jak krztuszenie się. Guz urósł przez ostatnie 3 tygodnie i teraz miał już ponad 6 cm średnicy.
Przy okazji weterynarz znalazł na zdjęciu RTG zmiany w kręgosłupie i zasugerował, że to może być nowotwór kości. Dodał, że patrząc tylko na wyniki i zdjęcia kręgosłupa „można by mówić o eutanazji” (później żaden weterynarz nie podjął już tego tematu, nie zasugerował nam nigdy, żeby wziąć pod uwagę eutanazję). W tym momencie jako jedyne możliwe leczenie zaproponował leki przeciwbólowe i sterydy.
Zostały zresztą podane tego dnia jeszcze przed konsultacją z nim, razem z kroplówką i bez uprzedzenia nas – bez naszej wiedzy i zgody dodano steryd. Powiedziano nam, że to tylko kroplówka ze względu na odwodnienie psa. Pies nie jadł wtedy już od pięciu dni i to była druga kroplówka. Ciężko oddychał.
Weterynarz dodał, że „żadnych skutków ubocznych stosowania sterydów nie będzie, bo pies do czasu zaistnienia takowych po prostu już nie dożyje„.
Po podaniu sterydów krztuszenie się psa ustało…
… podobnie jak jakakolwiek jego aktywność poza załatwianiem się i jedzeniem. W ciągu praktycznie jednego dnia pies stał się cieniem, nic go nie cieszyło, nie merdał nawet ogonem na nasz widok czy wołanie, nie podnosił głowy. Informowaliśmy o tym weterynarza i wtedy też okazało się, że podany został Encorton (na karcie z wizyty podana jest inna nazwa, której nie skojarzyliśmy z Encortonem). Słysząc to powiedzieliśmy, że pies dostawał Encorton wiele lat temu i źle na niego reagował – przede wszystkim znacznym obniżeniem nastroju i aktywności.
Dopiero wtedy weterynarz powiedział nam, że faktycznie część psów tak reaguje na Encorton i zaczął go powoli wycofywać. W tym czasie stan psa nie polepszał się. Prawie nieustannie dyszał, chodziliśmy z nim na siku co 3-4 godziny łącznie z nocą (co można jeszcze uznać za normalne po podaniu sterydów) i cały czas był smutny, nie interesował się otoczeniem. Wodził za nami wzrokiem, nie podnosił głowy znad legowiska. W naszym odczuciu bardzo cierpiał. W czasie jedzenia nie mógł ustać na łapach i musieliśmy go podtrzymywać. Często wodę podawaliśmy mu gdy leżał, aby nie musiał się przemęczać i pił na leżąco. Pił bardzo dużo.
Nowe leczenie i nowa nadzieja (24.11.2017 r.)
Przed kolejną dawką sterydów umówiliśmy się na pilną wizytę u kolejnego, ostatniego już onkologa, którego udało nam się znaleźć w naszym rejonie, a dokładnie w Gliwicach. I to była chyba najlepsza decyzja. W Onkovecie weterynarz potwierdził, że krztuszenie się psa jest wynikiem guza (nie miastenii) i zaproponował inne leczenie, dzięki któremu stan psa polepszył się pierwszy raz od podania leków na miastenię. Zaproponował nam też rozpoczęcie chemioterapii, gdy tylko stan psa ustabilizuje się.
Wytłumaczył nam, że mało prawdopodobny jest nowotwór kości i że raczej jest to osteopatia przerostowa. Stwierdził, że przy tak krótkim podawaniu sterydów (4 dni) nie trzeba z nich schodzić stopniowo i możemy odstawić od razu, zwłaszcza jeżeli pies tak źle na nie reaguje. Weterynarz zrobił kolejne badania krwi i USG. Okazało się, że w ciągu 4 dni poziom erytrocytów u psa spadł prawie o kolejny milion (wynosił już ok. 3,3), a w jego brzuchu zbiera się płyn.
Po odstawieniu sterydów pies przez ostatnie 3 dni dostaje tramadol, niesterydowe leki przeciwzapalne oraz antybiotyk, leki na wątrobę i omeprazol. Krztuszenie się powróciło, jednak jest mniej nasilone niż wcześniej
Pies odzyskał siły, zaczął się interesować otoczeniem, reagować na wołanie i innych ludzi, więcej chodzić. Znowu zaczepia nas szczekaniem i cieszy się. Kolejne badanie pokazało, że płyn w brzuchu już się nie zbiera. Wiemy, że rokowania są złe, jednak pojawiło się trochę nadziei na kolejne dni, tygodnie, miesiące. Czekamy teraz na koniec podawania antybiotyku, spadek liczby białych krwinek i rozpoczęcie chemioterapii.
Teraz, gdy mówimy pozostałym weterynarzom (tym poprzednim), że został zdiagnozowany nowotwór płuc słyszymy: „przecież to oczywiste u psa, który się krztusi i ma takie wyniki”. Wcześniej jednak nikt o tym nie wspomniał i nie zalecił nam RTG, które zostało wykonane dopiero na nasze prośby.
Luty 2018 r.
Ostatecznie nie zdecydowaliśmy się na chemioterapię, gdyż po eksperymentach weterynarzy z lekami w końcu pies czuje się stabilne i spokojnie. Obecnie dostaje Previcox 227 i Gabapentynę (zamiast tramadolu, po którym pojawiło się nagle obniżenie nastroju i dyszenie), Forthyron oraz Hemodol zamiennie z Hemovetem. W tym czasie próbowaliśmy kilka razy podawać leki rozszerzające oskrzela, jednak pies źle na nie reagował – krztuszenie się mocno nasilało i pies się męczył.
Krztuszenie się psa pojawia się sporadycznie co parę dni, oddech nie jest tak ciężki jak wcześniej. Niestety anemia postępuje i erytrocyty są na poziomie 3,5-3,8, a stan zapalny utrzymuje się. Cieszymy się z każdego wspólnego dnia, chwil radosnych i tych bardziej spokojnych.
W kolejnych miesiącach krztuszenie się ustąpiło zupełnie. W tym czasie regularnie robiliśmy badania krwi i USG brzucha. Zaczęliśmy wtedy coraz częściej korzystać z wózka lub uprzęży podtrzymującej biodra, gdyż pies miał coraz większe problemy z poruszaniem się.
Lipiec 2018 r. Powrót krztuszenia się
Niestety, natarczywe krztuszenie się powróciło po wielu miesiącach spokoju, w dodatku było jakby bardziej mokre. I niestety w tym czasie Onkovet był nieczynny, dlatego musieliśmy udać się w inne miejsce. Weterynarz, do którego się udaliśmy zaproponował jedynie inhalacje na miejscu. Ciężko powiedzieć, czy pomogły. Dzisiaj, po paru miesiącach, wciąż zastanawiamy się, czy podanie antybiotyku i zrobienie RTG płuc już wtedy mogłoby coś zmienić…
Sierpień 2018 r. Pożegnanie
Po kilku dniach, na początku sierpnia, wrócił nasz weterynarz i niezwłocznie udaliśmy się do niego. Pies był bardzo słaby i nie był w stanie iść o własnych siłach, na wizytę przyjechał w wózku, po wyjęciu z niego nie przemieszczał się samodzielnie. Wyniki krwi były bardzo złe jeśli chodzi o morfologię i niski cukier (pies miał kolejną przerwę w jedzeniu, 2 dni). Zrobiliśmy RTG klatki piersiowej, które pokazało, że guz urósł nie więcej niż 2 cm w porównaniu do pierwszego zdjęcia. Wykluczono przełyk olbrzymi. Pojawiły się jednak nowe zmiany w płucach.
Weterynarz stwierdził, że jest to albo zapalenie płuc (za czym przemawia mokry kaszel) albo przerzuty. Zalecił więc antybiotyk i byliśmy umówieni na kolejną wizytę za 4 dni. Założenie było takie, że jeśli powodem krztuszenia się jest zapalenie płuc, antybiotyki pomogą i objawy się zmniejszą. Gdy pies ponownie przestał jeść, weterynarz w czasie kontaktu telefonicznego zalecił podawanie strzykawką mleka dla szczeniąt oraz inhalacje tlenem w puszce, co robiliśmy przez kolejne dni.
Nie doczekaliśmy ostatniej wizyty, pies odszedł nad ranem w drodze do całodobowej kliniki. Udaliśmy się do niej po pojawieniu się problemów z oddychaniem. Żaden nasz weterynarz określający się jako „całodobowy” nie odebrał wtedy telefonu.
Mimo, iż od kilku miesięcy rokowania nie były pomyślne, nie byliśmy na to przygotowani pozostając w ciągłym kontakcie z weterynarzami.
W artykule starałam się zdystansować, żeby przedstawić historię, która może komuś pomóc (i z licznych wiadomości, które od Was dostaję wiem, że pomaga). Psem z artykułu jest nasza ukochana Ajrisz [*], najbardziej niezwykły pies i moja największa miłość.
Jeśli chcesz porozmawiać, napisz wiadomość lub komentarz, zapraszam też do naszej grupy na Facebooku Po stracie psa – za tęczowym mostem.
Zobacz też na psiPARK.pl: Pies często sika, czyli pierwsze objawy złośliwego nowotworu pęcherza >>
Źródła: [1] Nagranie krztuszenia się psa z miastenią https://youtu.be/6J4kVoHtCjE, [2] miastenia u psów (praca poglądowa) http://www.vetpol.org.pl/www_old/ZW2005/2005_02_Miastenia_psow.pdf |
Artykuł był opublikowany w pierwszej formie w 2017 roku, ostatnia aktualizacja: 2 lutego 2022 r.
Zdjęcia ©AjriszZona.pl. Artykuły i zdjęcia stanowią własność AjriszZona.pl i są chronione prawami autorskimi.
Tagi: pies próbuje coś odkaszlnąć, pies kaszle jakby chciał coś wykrztusić, kaszel u psa z odruchem wymiotnym, chrząkanie u psa, pies charczy i ma odruch wymiotny, pies się krztusi, pies chrząka, pies odkrztusza, pies ma odruchy wymiotne ale nie wymiotuje, pies probuje odkaszlnac, pies charczy jakby miał coś w gardle, pies robi tak jakby się dusił, odkrztuszanie u psa, pies nie może odkrztusić
kamila&lusia
Witam serdecznie, bardzo współczuję straty, sama kilka dni temu stanęłam przed wiadomością iż moja 10 letnia sunia ma przerzuty do płuc, miała mastektomię , nawrót guzków rakowych o stopniu złośliwości II, po 2 str w pozostawionej listwie mlecznej też pojawiły się guzy, miała kaszel jak państwa piesek na filmie, weterynarze nie wiedzieli dlaczego, też zasugerowałam refluks…jednak okazało się najgorsze…od 2 dni płaczę nie wiem co robić, mam namiary na onkologa i będę walczyć by nie cierpiała jeśli mają państwo jakieś rady chętnie odbiorę je na maila. Pozdrawiam
AjriszZona.pl
Dzień dobry, dziękuję. Napisałam maila.
AjriszZona.pl
Jeżeli mogłabym cokolwiek doradzić opierając się na naszej historii, to żeby zasięgać opinii różnych weterynarzy (nawet różnych onkologów), szukać sposobu pomocy oraz ufać własnej intuicji – weterynarz może się mylić lub może istnieć inny weterynarz, który zobaczy coś więcej, zaproponuje coś jeszcze.
Nie znam całej historii Pani suni i nie jestem weterynarzem, więc odniosę się tylko do naszego doświadczenia.
U nas kluczowe było RTG, którego nikt nam nie zaproponował i dopiero po poszukiwaniach w Internecie sami o nie poprosiliśmy.
Kolejna sprawa to zapalenie płuc. Teraz po czasie wydaje nam się, że gdy krztuszenie po wielu miesiącach wróciło, to RTG powinno być wykonane od razu. Być może wcześniej zobaczylibyśmy nowe zmiany w płucach i pomogłoby wcześniejsze podanie antybiotyku. Żałuję, że nie naciskałam wtedy na RTG i na diagnostykę w kierunku zachłystowego zapalenia płuc (weterynarz sam o tym nie wspomniał). Jeśli mogę doradzić, to proszę poczytać więcej o zachłystowym zapaleniu płuc i mieć je na uwadze przy krztuszeniu się. Teraz po czasie nie wiem, czy w naszym przypadku to było zapalenie płuc czy przerzuty, ale z wszystkich informacji, do których dotarłam wnioskuję, że zapalenie jest bardzo prawdopodobne.
I kwestia bólu. Dzięki środkom przeciwbólowym Ajrisz mogła lepiej funkcjonować i cieszyć się, jednak trochę trwało dobranie odpowiednich, po których czuła się najlepiej i nie występowały skutki uboczne. Ważne, żeby w tych wszystkich lekach, wizytach u weterynarza i badaniach nie zapominać o tych małych radościach i wspólnych chwilach. Potem tego się żałuje, że nie trwały dłużej.
Warto też mieć kontakt do zaufanego weterynarza, który odbierze telefon i przyjedzie w każdej chwili 24 h na dobę (lub klinikę, do której można dojechać szybko). Ostatniej nocy żaden z naszych weterynarzy nie odebrał telefonu, jeden z nich jak się później okazało zostawił akurat telefon w samochodzie. Musieliśmy pojechać praktycznie do obcej kliniki, do której nie mieliśmy zaufania (cieszy się też słabą opinią, ale było to jedyne czynne miejsce) i to też było ciężkie w ostatnich chwilach.
AjriszZona.pl
Często pytacie o listę badań, które wykonywaliśmy. Wszystko opisane jest w artykule, poniżej dodajemy krótkie zestawienie.
Badania wykonywane regularnie:
– Badania krwi m.in. morfologia z ręcznym rozmazem, próby wątrobowe, biochemia
– Badanie hormonów tarczycy
– Echo serca
– RTG klatki piersiowej
– USG brzucha i narządów wewnętrznych
– Osłuchiwania stetoskopem
Badania wykonywane 1-2 razy:
– Wymazy z gardła i tchawicy w kierunku bakterii
– Holter na 24 h (EKG serca)
– Badania krwi i kału w kierunku pasożytów wewnętrznych i chorób odkleszczowych
– Punkcja brzucha i badanie płynu zbierającego się w brzuchu
Mary
Przeczytałam wiele artykułów na temat chorego serducha u psa i wody w płucach, trafiłam również tutaj.Przypadek mojej suni jest taki. Zaczęła utykać na łapkę i z tym udałam się do weta, ten zastosował leki przeciwbólowe i przeciwzapalne_normalne.Nie pomogły, skierował nas na RTG, gdzie ze zdjęcie pokazało iż łapka jest w porządku, ale ponieważ zdjęcie objęło kawałek płuca
i zaniepokoił sie radiolog wiec, zrobiliśmy RTG płuc_niestety, okazało się woda w płucach.Antybiotyk, furosemid, encorton i jakiś na serce lek_bo okazało się,że serce jest powiększone i do tego arytmia.Sunia międzyczasie dostała duszności_niestety weterynarz tel. nie odebrał, również kiedy okazało się,że straciła apetyt po podaniu antybiotyku.Kolejnej dawki antybiotyku nie mogłam podać_ponieważ straciła apetyt.Zmieniłam lekarza następnego dnia, ten zmienił antybiotyk_podał również sterydy_pomogło.Byłam szczęśliwa.Po zakończeniu podawania antybiotyku_sterydu, wszystko wróciło_duszności, szybki oddech.Lekarz zalecił zwiększenie furosemidu z połowy do 1 tabletki rano i wieczorem.Żadnej poprawy, lekarz stwierdził,ze to tak od razu nie przechodzi…sunia miała trudności z oddychaniem, chudła w oczach.Międzyczasie dostała ataku padaczki, lekarz stwierdził,ze jeżeli jeszcze sie to powtórzy to poinformować go.Sunia słabła z trudem oddychała, znowu wizyta u weterynarza, dostała zastrzyk jakiś_nie pamiętam.Nie pomogło, dusiła się, coraz gorzej_patrzyłam na nią i nie mogłam jej pomóc.Znowu telefon do weterynarza, pojechaliśmy na wizytę_zastrzyk_sterydy, przeciwzapalne, przeciwbólowe…2 godziny po dostała padaczki i odeszła.Sunia miała 11 lat. Przeżyłam to bardzo, bardzo,Zastanawia mnie parę rzeczy.Po pierwsze, dlaczego przy okazji szczepienia, weterynarz nie zbada serducha,nie poleci badań kontrolnych_przecież ma praktykę i powinien nam powiedzieć o częstych chorobach serca u zwierząt nie leczonych i powikłaniach.To ja z internetu muszę się o tym dowiadywać?Kiedy serce jest chore, nie wiemy o tym, myślimy ,że to wiek psa go spowalnia, nagle pojawia się powikłanie_woda w płuchach i jak czytam rzadko zwierzeta z tego wychodzą.Czy dobry lekarz nie powinien wiedzieć,że furosemid wypłukuje magnez i potas i skąd ta padaczka?Czy juz wtedy kiedy pierwszys raz dostała padaczki nie trzeba było zastosować jakiś leków?Odnoszę wrażenie,że weterynarze, tych których znam poprostu łapią kasę_poprostu biznes i już.Są niedouczeni, nie ma z nimi kontaku telefonicznego w wekendy(oczywiście z tym pierwszym nie było).Zastanawia mnie również to czy po obejrzeniu zdjecia RTG wiedzieli,że przypadek jest beznadziejny_jeżeli tak to dobrze,że była „ratowana” i tutaj pretensji do weta nie mam.Nie zniosłabym diagnozy „wprost”.tego nie dowiem się, bo wet jeżlei by sie przyznał to byłoby jedoznaczne z naciagnieciem mnie na koszty.Udam się zatem do jeszcze innego weta,żeby mi powiedział czy to było niewłaściwe leczenie, czy było
choroba była nieuleczalna.Jeszcze jedno_dlaczego nie ma obowiązkowej składki na jakis fundusz dla właścicieli zwierząt_choćby niewielkiej, dzieki której można by bezpłatnie leczyć zwierzęta.Przecież leczenie oczyszcza nas z kasy, której nieraz poprostu nie mamy za wiele. Wygląda na to,ze decydując sie na zwierzaka powinnismy od razu sami odkładac „w razie czego”
AjriszZona.pl
Bardzo mi przykro z powodu tego, co Was spotkało i współczuję straty.
Niestety zdarza się, że weterynarz nie dzieli się wiedzą w zakresie, jakiego oczekuje opiekun zwierzęcia i do wielu rzeczy trzeba dochodzić samemu m.in. za pośrednictwem Internetu. Dlatego będę tu po stronie opiekunów, którym nie raz zarzuca się, że leczą przez Internet. Ale nie o takie leczenie tu chodzi, tylko o wiedzę i poczucie, że się zrobiło wszystko, co było możliwe. Doświadczenie pokazuje też, że warto zasięgnąć opinii różnych weterynarzy, szukać informacji oraz wykonywać badania profilaktyczne i dopytywać o nie weterynarzy nawet jeśli sami ich nie proponują.
Pewne formy składek na leczenie dla zwierząt istnieją, można np. ubezpieczyć psa (chociaż sama z tego nie korzystałam). Samodzielne odkładanie też jest jakimś rozwiązaniem. Tym bardziej, że gdy psu coś się dzieje to tego się nie przelicza, zdrowie psa jest na pierwszym miejscu. On ma tylko nas, nie zadba sam o siebie, jak może zadbać o siebie człowiek.
Szukająca pomocy
I ja mam podobny problem. Mój 17-letni piesek również kaszle, podobnie jak pani. U mnie niestety nie ma diagnozy, jest leczenie, tak mi się wydaje „na czuja”, miał kilka razy RTG, USG płuc, 3 razy echo serca. Niestety z powodu chorób towarzyszących nie możemy zrobić więcej badań – należało by pieska uśpić. Piesek ma anemię i chore nerki, serducho wychodzi na to że jest ok (3 różnych weterynarzy kardiologów tak stwierdziło), nie wiem już co mam myśleć.
AjriszZona.pl
Bardzo mi przykro z powodu choroby pieska. RTG też konsultowaliście z innymi weterynarzami?
Szukająca pomocy
Oczywiście, z dwoma kardiologami, internistą, doktorem nauk medycznych, zdjęcia miał robione kilkakrotne.
Alicja
Bardzo wzruszylam się czytając Pani artykul.Też mam taki problem z krztuszeniem się mojego Torusia….Bolonczyk 14 lat.Bardzo pomógła mi Pani historia i jestem umowiona na Rtg.Dodam ze moj piesek ma apetyt ,po nocy rano biega domaga się jedzenia wskakuje bez problemu na łóżka tylko właśnie teraz pogłębia się to krztuszenie wraz z odruchami wymiotnymi których nigdy nie było.BARDZO DZIEKUJE PANI ZA OPISANIE PIESKA HISTORI….BYŁ SLICZNY…Jeszcze raz dziękuję z calego serca.
AjriszZona.pl
Życzę Torusi i Pani dużo zdrowia i wspaniałych wspólnych chwil. Bardzo dziękuję za komentarz i miłe słowa. Chociaż okoliczności są dalekie od radości, to cieszę się, że moja historia choć trochę mogła pomóc – właśnie z takim zamiarem podzieliłam się nią na blogu.
monika
Pani Alicjo, my również mamy podobną historie. Jestem wdzięczna za ten artykuł i komentarze innych osób to bardzo pomocne. My mamy taką sytuację jak Pani , pies ma ogromny apetyt a dopada go ten dziwny kaszel, duszenie się i odruch wymiotny. Nie jest słaby wręcz radosny. Proszę napisać czy Pani udało się coś zdiagnozować? Oczywiście również będziemy szli na rtg klatki piersiowej.
Kubuś
Mój Kubuś też ma takie objawy , ma 14 lat czytałam historię pieska ze łzami w oczach , nie potrafię inaczej , mimo tragicznego zakończenia , Bardzo Dziękuję za opis . Swojemu Kubusiowi również zrobię badanie Rtg , Pozdrawiam Alicja .
AjriszZona.pl
Mam nadzieję, że u Kubusia wszystko dobrze, pozdrawiam Was <3
Marta
Dziekuje bardzo za podzielenie sie historia Pieska i leczeniem.
Moja Sunia lat 6 Staffordshiere Bull Terriere od ok 2 miesiecy ksztusi sie w identyczny sposob jak Pani pies na nagraniu jakby cos jej w gardle przeszkadzalo co poczatkowo tak myslalam ze moze trawa ….
2 wizyty u Veta i diagnoza taka sama … slychac delikatne szmery w jednej komorze serca ale to pewnie od utrudnienia z oddychaniem (ciezko oddycha nawet spiac 😓 )
Za pierwszym razem antybiotyk na zapalenie gardla – stwierdzenie powiekszone wezly i pewnie ropienie w przelyku stad to odksztuszanie bo cos jej przeszkadza w gardle. Antybiotyk pomogl na chwile ….. druga wizyta u Veta antybiotyk zapalno- bakteryjny lekka poprawa ktora ustala po skonczeniu antybiotyku.
Dzisiaj zaczelam szukac sama pomocy na internecie bo suni az lzy leca takie ma problemy z oddychaniem. Niestety vet zamkniety 😏 jutro rano bede dzwonic i umawiac sie na przeswietlenie pluc i badanie krwi.
Dziekuje jeszcze raz za podzielenie sie w szczegolach . Przykro mi ze Pani piesek nie zostal wyleczomy na czas ale jego historia uratuje na pewno nie jednego siersciuszka ❤
AjriszZona.pl
Dziękuję za komentarz i życzę Wam dużo zdrowia oraz jak najlepszych wiadomości u weterynarza <3
Cieszę się, jeśli nasza historia może chociaż trochę pomóc.
Enes
To jak historia naszego psa. Ok 14 lat (schroniskowy) kaszle już od sierpnia. Te same badania co u was echo serca Zabrze, morfologia ok tylko tyle że jakaś infekcja, przy okazji wyszła tarczyca, jest na lekach. RTG miał zrobiony zaraz na początku kaszlu ale nic nie wyszło serce ok jak na te lata. Wizyty w różnych klinikach i brak pomysłu co dalej. Nie możemy patrzeć i słuchać jak pół nocy kaszle, jest słaby a spaery to dla niego kara. Najgorsze że od jakiegoś czasu stracił słuch i wzrok (95%). Nie wiemy co dalej.
AjriszZona.pl
Przykro mi 🙁 Sprawdzaliście w kierunku refluksu? Może warto też powtórzyć RTG?
Inga
Bardzo dziękuję za podzieleniem się swoją historią. Mam sunię około 15 letnią od ponad roku leczoną sterydami. Od dłuższego już czasu , szczególnie rano próbuje jakby coś odkrztusić.
Podobnie się dzieje gdy zaczyna się szarpać mając na sobie szelki na spacerze. Piesek jest pod kontrolą lekarską, ale powodem jest prawie całkowity brak płytek krwi jaki wystąpił u niej ponad rok temu spowodowany prawdopodobnie chorobą autoimmunologiczną związaną, jak sądzę, z jej jelitami . Po leczeniu (sterydy, antybiotyki i leki przeciwzapalne) , jej wyniki krwi się poprawiły i udało się ograniczyć dawkę sterydu, który w tej chwili podaję jej co drugi dzień (pół tabletki), a nie jak na początku 3 razy dziennie. Przy każdej wizycie sunia ma robione pełne badanie krwi wraz z czynnikami wątrobowymi i jest osłuchiwane serce -wyniki są dobre. Nie wiem czy to odkrztuszanie to coś poważnego i czy powinnam zrobić coś więcej. Zastanawiam się, czy pośrednią przyczyną kaszlu nie są np sterydy, które mogły (?) powiększyć serce…
AjriszZona.pl
Przykro mi 🙁 Myślę, że gdyby serce było powiększone, to byłoby to widoczne w badaniu. Robiliście echo serca?
Inga
Nie,do tej pory nie wydawało mi się, że to może być jakiś problem, więc nie była badana w tym kierunku. Czytałam, że przyczyną takiego kaszlu mogą być też robaki, albo po prostu kłaki w przewodzie pokarmowym… Będę ją obserwować, a przy najbliższej wizycie zapytam lekarza. Do tej pory Pani doktor (której nawiasem mówiąc jestem bardzo wdzięczna za uratowanie mi psa) ograniczała się do osłuchiwania psa przez stetoskop. Pozdrawiam.
AjriszZona.pl
Rozumiem. Zapytałam, gdyż w pierwszym komentarzu napisałaś o podejrzeniach związanych z powiększonym sercem.
Życzę Wam dużo zdrowia i samych dobrych wiadomości u weterynarza.
Małgorzata
Wspomniane „kłaki w przewodzie pokarmowym, „, zastanowiło mnie to moja sunią często liże łapki nawet w odchodach widziałam sierść, poproszę o #linka do artykułu.
Edyta
Mój pies (amstaf) zaczął mieć podobne objawy pod koniec grudnia. Dostawał straszne ataki krztuszenia się i odruchów wymiotnych, często połączone też z wymiotowaniem. Zaczęły się dokładnie w dniu, gdy pies zjadł coś ze śmietnika (czego nigdy wcześniej nie robił) więc z góry osądziliśmy zatrucie pokarmowe, z tą też informacja pojechaliśmy do weta. Pies przez około tydzień dostawał kroplówki, po których w końcu stanął na nogi (wcześniej przestał w ogóle jeść i pić) i byliśmy szczęśliwi że piesek ozdrowiał. Ale niestety radość była krótka, bo jakiś czas po tej wizycie pies znowu zaczął mieć ataki kaszlu i odruchy wymiotne, natomiast zdarzały się rzadko, raz na 2-3dni, problem został zignorowany. Jakieś 3 tygodnie temu pies zaczął mieć te ataki kilkanaście razy dziennie, bardzo często w nocy, każdy z ataków trwał około pół minuty. Poszłam do kliniki i trafiłam na inną niż zawszę panią doktor, która psem bardzo się przejęła. Bo obejrzeniu psa stwierdziła, że zatrzymuje trochę wody w klatce piersiowej, serce jest bardzo słabo słyszalne, bije nierównomiernie. Na USG było praktycznie nie do wychwycenia, na RTG również niewiele było widać. Pies dostał leki moczopędne i antybiotyk, żeby pozbyć się nadmiaru wody, jak również VetMedin wspomagający pracę serca. Miał również pobraną krew do badania w kierunku nerek (bez zmian), tarczycy (wszystko w normie), morfologia również wypadła dobrze. Po 3 dniach badania zostały powtórzone. RTG boku, brzucha oraz jeszcze jeden bok przy użyciu kontrastu (co pozwoliło wykluczyć problemy z przełykiem). Na badaniu pojawiło się zacienienie w okolicy płuca. Na USG wciąż były szumy, więc doszła kolejna dawka leków moczopędnych. Po kilku dniach powtórzyliśmy USG na którym można było już wyraźnie zauważyć jakiś guz obejmujący całą nasadę prawego płuca. Została zrobiona biopsja, wciąż czekamy na wyniki. Lekarze stwierdzili, że guz na płucu utrudnia psu oddychanie (stąd szybkie, płytkie oddechy przez cały dzień), jak również przez niego płuco uciska na serce, które przez to bije szybko i niewydajne i powoduje odruchy krztuszenie/kaszkenia. Dodatkowo pies od kilku lat choruje na lekką niewydolność nerek. Obecnie pies (11lat, 40kg) dostaje dwa razy dziennie Enarenal (2 x pół tabletki), Furosemid (2 x 1tabl) i VetMedin (2 x 1tabl 10mg), rozdrabiam tabletki w młynku i mieszam z małą ilością mokrej karmy. Pies ewidentnie czuje się lepiej, ksztuszenie pojawia się już stosunkowo rzadko (3 razy dziennie) i ataki są krótkie (ok. 10sek). W porównaniu do napadów po 20 razy jest to znaczny progres. 🙂 oddycha też spokojniej, całą klatką piersiową (wcześniej pracowała tylko dolna część), jest nieco bardziej energiczny, ale wciąż ma zmniejszony apetyt i krztusi się po większym wysiłku fizycznym jak np przebiegnięcie się podczas spaceru. Po tygodniu leczenia VetMedinem z dobrymi efektami lekarka zaproponowała zmniejszenie dawki o połowę, ale pies już na wieczór zaczął się mocno krztusić i kaszleć, wróciliśmy więc do pełnej dawki. Niecierpliwie czekamy na wyniki biopsji, uaktualnię wpis jeśli pojawią się nowe informacje. Gdy otrzymamy już komplet wyników postaram się też skonsultować je na wszelki wypadek z innym lekarzem. Mam nadzieję że ten wpis również komuś pomoże. 🙂
AjriszZona.pl
Dziękuję za podzielenie się historią!
Cieszę się z poprawy i życzę jak najlepszych wiadomości odnośnie wyników biopsji.
monika
Dziękuje za Pani opis sytuacji. Mamy dokładnie taką historie, wczoraj zrobiliśmy rtg i usg w kierunku jamy brzusznej bo zjadł coś i tak samo nagle zrobił się słaby nie jadł nie pił i kroplówka tydzień , antybiotyk, rozkurczowe i nospa (wydawało mi się tego za dużo jak na brak informacji o przyczynie ) zawsze mam problem z tym ostrzykiwaniem psa bez żadnych badań , wszystkim co można:( ale to postawiło go na nogi. Ale zaraz pojawiło się to duszenie i odruch wymiotny. Męczy się. W nocy nie ale w ciągu dnia często.
Badania krwi sugerują lekką niewydolność nerek i sprawdzić musimy tarczycę. Teraz po artykule wiem że powinniśmy od razu zrobić rtg klatki piersiowej. Będę wdzięczna za informację jak Państwa wyniki i co z pieskiem ?
Małgorzata
Mam 1,5 roczną sunię amstaffkę również ksztusi idziemy jutro na RTG.
Jak Państwa piesek czy udało się uratować?
Anonim
Moja sunia 14l York krztusi się od ok.2 lat. Miała zrobione zdjęcie i ma spłaszczoną tchawicę. Od ciągłego kaszlu, odchrząkiwania i odruchów wymiotnych wciąż ma obdrapane i gardło więc już kilka razy miała podawane antybiotyki. Trochę pomagają ale w tej chwili już widać że jest w gorszej kondycji. Chrzakanie pojawia się nawet w nocy po kilka razy. Często się budzimy bo pies się męczy a ja boję się że cos się jej stanie. Podobno nic tu już nie pomoże . Pani dr mówiła że można sztuczną tchawice wszczepic ale pewnie nie zdecydujemy się na taki krok. Cieszymy się każdym dniem.
AjriszZona.pl
Życzę Wam dużo zdrowia i jak najwięcej wspólnych dni.
Smutny dzień ;-(
Dzisiaj odszedł nasz Puszek. Śliczny pekińczyk, 8 lat. Niecały miesiąc wcześniej zaczął się też krztusić i prychać, wizyta, diagnoza prawdopodobnie przeziębienie, szmery w płucach. Leki, jakieś sterydy – pomaga, powrót do domu kilka dni i powtórka. Podejrzenie, że tak reaguje na silne emocje. W ciągu miesiąca tak trzy razy, podejrzenie alergii. Vet nie wie już sam co robić. Dzisiaj o 3 nad ranem znowu kaszel, rano się uspokaja. Ok godziny 10 kolejny atak, leki – bez efektu. Szybka wizyta w innym mieście z polecenia naszego vet, ekg, echo serca. Powiększone ogromnie serduszko, trójdzielna zastawka mitralna – jakoś tak, załamanie, szok – nigdy nie chorował. Nagłe pogorszenie jego stanu, już nas nie poznaje, nie rusza się, dostaje tlen nawet przestaje już reagować na cokolwiek, jest bez szans. Wczoraj jeszcze się z nami bawił, rano na spacerku dokazywał. Siedzimy i płaczemy. Badajcie swoje pociechy, ich serduszka. Nasz pupil miał wadę wrodzoną o której nikt nie wiedział i nigdy się nie objawiała. Był dla nas częścią życia.
AjriszZona.pl
Bardzo mi przykro z powodu straty i współczuję. Jeśli chciałabyś porozmawiać, to zapraszam do naszej grupy: https://www.facebook.com/groups/postraciepsazateczowymmostem
Kuba
Jest Pani dobrym człowiekiem, walczyła Pani do końca o członka rodziny. Moja rodzina dziś też jest zmobilizowana o walkę o jej członka. Nasza 11-letnia seterka zaczęła popuszczać mocz, myśleliśmy z żoną że to niegroźne przeziębienie i podawaliśmy jej przez tydzień furaginę. Nic nie pomogło, sunia zaczęła w dużych ilościach pochłaniać wodę, a straciła apetyt, co 2 godziny wyjście na sikanie, na noc pielucha. Zauważyliśmy także niedowład tylnych łapek. Pierwsza wizyta u weterynarza, podwyższona temperatura, wyniki krwi bardzo dobre, Simonka dostała antybiotyk. Żadnej poprawy, tyle tylko że trochę jadła, ale za to zaczęła kupkać bez kontroli. Zmiana lekarza, powtórne wyniki moczu i krwi, wszystko w normie!!! Sunia dostaje lek przeciwzapalny działający 48h, ustaje niekontrolowane sikanie i kupkanie, zaczęła jeść. Po dwóch dniach wraca brak apetytu, osłabienie, tylne łapki uciekają, osłabione szczeknięcia i czasami pojawia się odruch wymiotny. Wizyta w gabinecie, podanie sterydu mającego na celu zlikwidowanie potencjalnego problemu neurologicznego, lek ma działać 2 tygodnie. Jest poprawa, Simonka nabiera wigoru, niestety tylko 2 dni, dalej jest to samo. Dzisiaj biedna rano nawet na sikanie nie poszła, widać jak niknie w oczach, po południu jedziemy do weterynarza. Walczymy do końca, wiem że nie możecie nam pomóc, ale trzymajcie kciuki. Serce się kraje, bo takiego psa wcześniej nie miałem i już nigdy mieć nie będę.
AjriszZona.pl
Cały czas trzymałam i trzymam kciuki, mam nadzieję, że u Was wszystko dobrze. Każdy pies jest wyjątkowy, ale doskonale rozumiem, że zdarza się taki jeden jedyny na całe życie.
Niczka
Dziękuje za wspaniały artykuł. Moja sunia ma 7 lat i od pół roku jest z nami (zabraliśmy ją ze schroniska). Już po tyg. bycia u nas zaczęła się „ksztusić” – wizyta u weterynarza i przypuszczenia że to alergia na kurczaka lub pasożyty po bytności w schronisku.
Odrobaczanie, eliminacja kurczaka, sprowadzanie specjalnej karmy.
3 mies. spokoju – ulga. 3 tyg. temu nasza sunia poleguje smutna, gdy dostaje smakołyka nie trzyma go w łapkach… pędzimy do weterynarza który robi badania krwi i USG wszystkich narządów.
USG podobno wszystkie narządy OK wic czekamy na wyniki krwi.
Piątek 21:50 dostaje SMS że wyniki morfologii są złe i należy zrobić test na choroby od kleszczowe. Z rana wizyta znów u weterynarza (niestety inny lekarz) który testu nie robi ale daje lek Doxybactin po skończeniu pudełka mamy zgłosić się do przychodni. Sunia „Nika” zaczęła jeść, biegać za piłeczką ale… wróciło krztuszenie się i do z dużo większą siła nić za pierwszym razem. Czytając artykuł i widząc filmik zdaję sobie sprawę jaka to poważna sprawa i odwiedzę na pewno specjalistów wymienionych w artykule (mieszkam na śląsku). Mam nadzieję że po przejściach jakie miała zanim trafiła do schroniska będzie jeszcze długo pociechą naszej rodzinki. DZIĘKUJĘ !!!
AjriszZona.pl
Dziękuję za podzielenie się historią, życzę Wam dużo zdrowia i wszystkiego dobrego!
Nie potrzeba horrorow w TV, wystarczy wczuc sie w psa ktory przez to przeszedl
Smutne.. mamy 21 wiek wiek, tysiace maszyn, komputery, mnostwo weterynarzy -od specjalistow do zywienia do onkologow!?! a brakuje swietelka w tunelu, ze jest ktos kto pomoze uzdrowic naszego psa..coz za straszliwa zbrodnia..za to bezgraniczne zaufanie ktorym one nas darza odwdzieczamy sie steroidami i antybiotykami..i bolem ogromnym, bo przeciez nie umieja mowic i nic nie powiedza.
Mam podobne doswiadczenia z weterynarzami.. ..dziekuje ze sie podzieliliscie swoja historia. tak bym chciala by bylo ich mniej
AjriszZona.pl
Dziękuję Ci za komentarz. Niestety takie historie się powtarzają, teraz walczymy z nowotworem naszego drugiego psa, którego też nie potrafiono zdiagnozować, a teraz mamy ciężki okres. Nie mam siły opisać tego… Też chciałabym, żeby podejście i opieka weterynarzy były ulepszone.
Małgosia
Wielkie dziki za cudny cho strasznie smutny wpis…..
Pomógł wielu osobom.
Nasza Sunia ma 14 lat i tez sie krztusi…..stad trafiłam na artykuł.
Jestem totalnie rozczarowana lekarzami- nie wierzę im, nie ufam i nie chce miec z nimi kontaktu. To znieczulone nieduczone potwory.
Bardzo serdecznie pozdrawiam
MP
AjriszZona.pl
Doskonale Cię rozumiem, tym bardziej przy nowotworze u naszego drugiego psa i tym co teraz przeżywamy. Mam nadzieję, że odnajdziecie pomoc i wsparcie. Ściskam Was.
Anonim
Dziekuje za artykuł. U nas bardzo podobnie. 11 letni west. Jestem bardzo wystraszona artykułem. Nasz dostał dwa razy antybiotyki i inhalacje. Bylo lepjej teraz znow kaszel wrócił. Czy nadwaga może byc przyczyną? Ma duży apetyt. Do tego zauważyłam po kaszlu takie drapanie nerwowe po pyszczku
🙁 Lekarzom tez nie ufam. Rok temu złymi diagnozami zabili mi kota.
AjriszZona.pl
Niestety nie wiem czy nadwaga może być przyczyną, nie jestem weterynarzem. Jedyne co mogę polecić to aby zasięgnąć kilku opinii weterynarzy jeśli masz wątpliwości. Życzę Wam zdrowia.
SUZI
Czytam komentarze i placze, moja yorkusia Suzi ma 14 lat i od dawna zawsze troche kaszlala np jak wziela pileczke do pyszczka ale skojarzono to ze cos ma z tchawica i tak po prostu u nich jest , co roku badania krwi pokazywaly ze wszystko jest dobrze, nikt nie zlecil dodatkowych badan, pare lat temu dostala naglego paralizu jednej strony ale po badaniach u weterynarza nic nie stwierdzono na szczescie minelo, na poczatku stycznia w ciagu dwoch dni moja malutka zrobila sie tak oslabiona ze nawet nie miala sily wstac,oddech byl tak szybki jakby miala zmniejszona objetosc pluc, po wizycie u weterynarz RTG pokazalo powiekszone serce , zalecono tabletki na serce i moczopedne, poprosilam rowniez o inne badania i zrobiono USG, diagnozy jako takiej nie postawiono kazano jedynie odsatwic lek moczopedny, metoda prob i bledow, moze nicienie plucne ale po wynikach z kalu nie stwierdzono ich, mowiono mi tylko ze musze sie z nia pozegnac i pomoc jej odejsc bez bolu, potem przepisano lek,oddychanie troche sie polepszylo ale i tak nie zachowuje sie tak jak kiedys , nie ma takiej sily i wiekszosc lezy, stwierdzono ze moze to nadcisnienie plucne, teraz czeka nas dluga podroz do Polski na jakies badania bo mieszkamy na polnocy Norwegii, a ze wzgledu na pluca i stres zwiazany z lotem musimy jechac samochodem, mam wielka nadzieje ze bedzie dobrze, chce zrobic wszystko dla niej, tak jak ona robi wszystko dla mnie i trzyma mnie przy zyciu po naglej smierci meza, tak bardzo ja kocham
Anonim
Witam czy pani piesek żyje? Mój ma te same objawy i może dowiem się czegoś więcej o leczeniu pani pieska?
M.
Przykro mi, ale byl rak i trzeba bylo podać chemię
AjriszZona.pl
Chemię przedyskutowaliśmy z naszym weterynarzem onkologiem i stąd decyzja o niepodawaniu. Nasz drugi pies aktualnie jest na chemii. Nigdy nie zgodzę się, że „trzeba podać chemię” zwłaszcza gdy pisze to ktoś, kto nie widział psa.
Weronika
My również chodzimy od weterynarza do weterynarza. Nie wiem już na pomóc pieskowi. Początkowo leczono nas na babeszjoze, która nie wyszła w badaniach ale lekarz uznał, że jest to początek choroby, szybko się zgłosiliśmy i dlatego może ona nie wychodzić w badaniach. Piesek dostał parę zastrzyków, antybiotyk i sterydy, codziennie przez dwa tygodnie jeździliśmy na morfologię, zostało wykonane także USG brzuszka. po dwóch tygodniach lekarz stwierdził, że należy zwiększyć dawkę sterydu ponieważ u pieska wyszła anemia – oczywiście to nic nie dało. Po miesiącu lekarz znów pomyślał o włączeniu antybiotyku w leczenie, jednakże tego dnia w klinice obecny był drugi lekarz u którego się konsultowaliśmy, który zabronił ponowne podanie antybiotyku. Ostatecznie lekarze powiedzieli nam „nie wiemy co mu jest, wystawiamy skierowanie do hematologa”. Do hematologa trafiliśmy dwa tygodnie temu, dał nam nadzieję ponieważ po zrobieniu USG brzuszka i serca również stwierdził, że u pieska nie ma żadnych zmian nowotworowych ani zapalnych, polecił stopniowe obniżanie sterydu początkowo do 1,5 tabletki raz dziennie, po 5 dniach zaczęliśmy obniżać do 1,5 tabletki co dwa dni. Pierwsze dzień, gdy pies nie dostał sterydu był po prostu straszny – piesek wymiotował i nie chciał jeść, na drugi dzień rano piesek nie chciał wstać, chwiał się z boku na bok jakby był pijany, wynosiliśmy go na dwór na rękach żeby mógł się załatwić, w międzyczasie podaliśmy 1,5 tabletki sterydu – do południa pieskowi się poprawiło. Wczoraj byliśmy u lekarza, zgłaszaliśmy powyższe objawy, lekarz pobrał krew do badań i powiedział że się odezwie, wyniki niestety się pogorszyły. Lekarz poinformował nas o tym, że może to świadczyć o innych chorobach odkleszczowych ale także może być to wynik chłoniaka kości. Umówił się ze mną na rozmowę po pracy. Czy któryś z waszych piesków miał podobne objawy?
Pies początkowo nie chciał jeść, do tego doszło ciemne zabarwienie moczu, jednorazowy epizod gorączki. Następnie podawany prednicorton i doxybactin. Objawy ustały, piesek zaczął jeść, bawić się jednak ciągle pogłębiała się anemia
Marzenka
Witam ja chcialam z panią lub panem się skontaktować ponieważ mój 7 letni pies od wczoraj nocy się dusi i zachowuje się tak jak by chciał wymiotować co parę minut a dziś już przychodnie są nieczynne dlatego idę z nim w poniedziałek do weterynarza prywatnie bo ma to samo co zostało przez was napisane krztuszenie nie daj boże anemie i bardzo za tą całą historię dziękuję. Proszę o kontakt. Pozdrawiam serdecznie
AjriszZona.pl
Dzień dobry, nie jestem weterynarzem, w takiej sytuacji sugeruję wizytę u weterynarza. Może w okolicznych miejscowościach są kliniki całodobowe lub dyżury telefoniczne 24 h/dobę?
Oliwia
Witam, bardzo współczuję z powodu tej straty, niestety mam podobny przypadek. 8 letni pies, z wyglądu podobny do yorka ale większy, też zaczął mieć od niedawna krztuszenie się. Jednak dopiero wczoraj mu się pogorszyło i ma takie ataki dużo razy w ciągu dnia. Martwi mnie też jego rytm serca który wydaje się być nierówny, zwalnia i nagle przyspiesza. Też mu się ciężko oddycha, ma drgawki, chodzi skulony, ma uszy do tyłu jakby się bał, oczy wyglądają na zmęczone i ogólnie teraz cały czas by spał i leżał, nie ma siły na nic, nawet jeść nie chce. Nie był chroniony przed kleszczami a miał ich sporo ostatnio. Wychodzi na dwór i czasami potrafi zniknąć na jakiś czas. Kiedyś miał problemy z łuszczycą, teraz widzę że znowu powróciła. Ma też spuchnięty odbyt a między nim a jądrami ma wypuklenie wyglądające jakby to był guz. Jak się go tam dotknie to wydaje się jakby go bolało. Martwię się ale niestety zbytnio nie mogę nic zrobić, bo to nie jest mój pies tylko mojego chłopaka, jednak On tak samo mało może zrobić, 18stke dopiero ma za 3 miesiące a on bardzo kocha Pika i jedyne co może robić to prosić wujka żeby zawiózł go do weterynarza. Jednak boję się że wujek to zbagatelizuje i nawet nie bedzie chciał go leczyć. Nie mam pojęcia co robić i co może z nim być.